Pehlivani shqiptar (partitë politike shqiptare) në këto tri dekada të demokraqisë sllavo-maqedone ka luajtur rolin e (servilit) pehlivanit të pusht-shtetit ashtu siç ka dashur “drzhava” herë si pozitë dhe herë si opozitë.
Pehlivani shqiptar ka luajtur rolin e subjektit lojal ndaj qeverive të koalicionit duke pranuar përdhosjen dhe mosnjohjen e identitetit kombëtar.
Ky “aparthejd” ka filluar qysh me ndryshimet kushtetuese të vitit 1991, ku pehlivanët shqiptarë ngritën dolli për miratimin e asaj kushtetute që fshiu shqiptarët nga preambula e saj si pjesë përbërse e “drzhavës” së re.
Poashtu më 2002, atëherë kur pehlivanët shqiptarë miratuan MO, e cila sanksiononte gjuhën shqipe si gjuhë e 20%!
Ligji për gjuhët e pakicave i miratuar aty nga viti 2018, shënonte në kllapa gjuhën shqipe, jo si ligj për gjuhën shqipe ashtu siç është ligji për maqedonishten e Mickos, por si ligj për gjuhët e pakicave!
Kështu kanë luajtur pahlivanët shqiptarë për tri dekada rolin e servilit në skenën e teatrit shtetëror, si shqiptarë të ndershëm me pehlivanllëqet dhe akrobacitë e tyre si b…lëpirësa të pushtetit.
Ndryshimet kushtetuese janë guri i fundit i dominos i pehlivanëve shqiptarë, ku do të gjejnë njëmijë arsye për mos ta kushtëzuar heqjen e 20% të turpit me miratimin e ndryshimeve kushtetuese, me ç’rast bullgarët do të futen në preambulë si pakica të “drzhavës” njëlloj si shqiptarët.
Kësisoj, pehlivanët shqiptarë do të vazhdojnë të luajnë rolin e servilit të pushtetit, ndërsa injoranca shqiptare vazhdon të ëndërrojë se pehlivanët e saj do ta sjellin ndryshimin!
Medai Shaholli