Albin Kurti përmes zëdhënësit të tij Përparim Kryeziu, ka provuar ta sulmojë me të pavërteta dhe fjali jashtëkonteksti, siç Vetëvendosja e ka ekspertizë, kandidatin e Fronit Evropian për president të Maqedonisë së Veriut, Bujar Osmanin, shkruan Albanian Post.
Sikur mos ta përfshinin edhe Arben Taravarin, kundërkandidatin e Osmanit në këtë ndotje, mbase nga Prishtina s’do të duhej të reagohej fare dhe kjo të kalonte si një përpjekje e zakonshme e Vetëvendosjes për kontaminim konstant të hapësirave virtuale.
Por, duke kapitalizuar në mosnjohjen e thellë të Taravarit për këto procese dhe duke shfrytëzuar naivitetin e tij deri në pakuptimësi, Kurti e përfshiu atë në këtë piskatje aspak melodike dhe e detyroi që edhe Taravari përmes Facebook-ut të zgjasë jetën e thashethemeve të Prishtinës.
Prandaj, me dashamirësi për Taravarin, me shpresën se është shndërruar në lolon e Kurtit pavetëdije, po ia japim pak shpjegime këtu.
Arbeni, si dhe disa të tjerë si ai, qëllimshëm anashkalojnë faktin që, si kryesues i OSBE-së, detyra Bujar Osmanit ishte të sintetizonte mesin e të gjitha qëndrimeve relevante në kohën përkatëse, pra muajt maj dhe qershor të vitit 2023, qëndrime të përmbledhura në propozim planin 9 pikësh, të publikuar në cilësinë e kryesuesit të OSBE-së.
Po i njëjti propozim më pas është përkrahur edhe nga institucionet përkatëse të Bashkimit Evropian. Pra, të thuash që ky propozim është qëndrim personal i Bujar Osmanit është keqdashësi me nuanca të theksuara të naivitetit.
Po ashtu, Arbeni, si dhe disa të tjerë si ai, qëllimshëm e heshtin faktin që të gjitha zhvillimet e mëpasshme politike, përfshirë edhe negociatat e shumta, janë vërtitur rreth këtij propozimi, dhe në një masë të madhe ngelin akoma aktuale.
Të gjithë aktorët, përfshirë edhe Qeverinë e Kosovës, kanë marr diçka nga ai propozim.
Ky është fakt dhe nuk mund të ndryshojë pavarësisht retorikës.
A kanë ndryshuar gjërat në ndërkohë? Po, kjo është e vërtetë. Por, nëse themi që gjërat kanë ndryshuar, dhe më pas vendosim që gjithçka ta interpretojmë vetëm me një pikë vështrim, atëherë gjërave duhet shkuar deri në fund.
U përmend Banjska, por nuk u tha e gjithë e vërteta.
Si rezultat i disa veprimeve politike të pamenduara mirë, në qershorin e 2023, me vendim të komandantit amerikan në Evropë, Kosova përjashtohet nga ushtrimet e NATO-së. Ky përjashtim shënon rastin e parë në të cilin ndaj Kosovës ndërmerren masa në fushën e mbrojtjes dhe të sigurisë.
Ajo që Arbeni dhe mentorët e tij ideologjikë nuk e përmendin është fakti që ky përjashtim, nga disa në rajon, u interpretua si sinjal që Kosova ka nisur të humbë përkrahjen amerikane në fushën e mbrojtjes dhe sigurisë. Dhe, pikërisht në këtë lexim të rrezikshëm të situatës, dikush merr vendimin që të planifikojë Banjskën.
Në rajonin tonë gjërat janë shumë delikate, ku nuancat e vogla mund ta bëjnë diferenca të mëdha. Siguria e Kosovës, por jo vetëm e Kosovës, është e lidhur ngushtë me menaxhimin strategjik të raporteve me aleatët.
Kjo gjë u dëshmua edhe pas Banjskës, përkatësisht me datat 29 dhe 30 shtator kur ishte pikërisht ndërhyrja e fuqishme e aleatëve strategjikë që parandaloi konflikt të një shkalle më të gjerë.
U përmendën heronjtë e Banjskës, por nuk u tha çfarë trajtimi morën ata më pas, pikërisht nga këta që sot po thirren në emrin e tyre. T’i detyrosh këta heronj të dalin në protestë për gjëra elementare është shërbimi më i madh që dikush mund t’i bëjë armiqve të Kosovës.
Dhe tani dy fjalë për gjysmë sentencat e firmosura nga Përparim Kryeziu në Prishtinë, e të përsëritura nga papagajtë e tyre në RMV.
Kosova nuk është çliruar vetëm me parulla dhe komunikata. Kosova është çliruar me rezistencë dhe luftë të koordinuar me aleatët strategjikë. Dhe liria dhe pavarësia e Kosovës mund të mbrohet vetëm me veprime të koordinuara me aleatët strategjikë.
Kushdo që pohon ndryshe është naiv ose i ngarkuar me mision që të zhbëjë të gjitha të arriturat e brezit politik që e çliroi Kosovën. E njëjta vlen edhe për përmirësimin e pozitës kushtetuese të shqiptarëve në Maqedoninë e Veriut.
Shqiptarët në RMV sot janë ku janë falë rezistencës, luftës dhe koordinimit me aleatët strategjikë.
Për çlirimin dhe lirinë e Kosovës janë angazhuar dhe kanë sakrifikuar shqiptarë nga të gjitha trojet etnike. Vlerat dhe patriotizmi i atij brezi është i dëshmuar përtej çdo dyshimi dhe përpjekjeje për baltosje. Është për keqardhje që sot në Prishtinë fryjnë erëra të përçarjes dhe jo të bashkimit.